یوتا توگاشی در دوران ابتدایی از نوعی بیماری روانی رنج میبرد. زمانیکه فارغ التحصیل شد، تمام اون دوران سیاه رو مدفون و فراموش کرد… یا شایدم فکر میکرد که فراموش شده. دبیرستان سرشار از بیخیالی و خوشی بود – تا وقتی که حادثه اجتناب ناپذیر و غم انگیزی اتفاق میفته. حادثه ای که یوتا رو مجبور به بستن پیمانی با ریکا تاکاناشی میکنه و زندگی عادیش بهم میریزه.
این انیمه دوست داشتنی همانقدر که کاور عجیبی دارد، دلنشین و جذاب روایت می شود! امتیاز بسیار خوب 7.70 از 10 را گرفته و در ژانرهای کمدی و عاشقانه با تم دبیرستان ادامه پیدا می کند. اقتباسی از نایت لاول بوده که در سال 2012 پخش شده است. همچنین از 12 اپیزود 24 دقیقه ای تشکیل شده.
شخصیت اصلی داستان یعنی یوتا، امیدوار است با ورود به دبیرستان زندگی جدیدی را آغاز کند. دلیل این امیدواری شرمندگی شدید او از تصورات و ادعاهای گذشتهاش است. اما این نقشهها به سرعت نقش بر آب میشوند، زمانی که با ریکا (کسی که هنوز سندروم Chuunibyou دارد) برخورد میکند. ریکا به یوتا وابسته میشود و او را دائماً در معرض یادآوریهای شرمآور گذشتهاش قرار میدهد. بهترین توصیف این انیمه "داستان یک لولی توهمزده و یک پسر عادی که دلش برای او میسوزد" است.
با این حال، با پیشروی سریال چیزهای بیشتری در مورد ریکا کشف میکنیم و متوجه میشویم که توهمات او بیشتر از اینکه اشتباه گرفتن واقعیت و تخیل باشد، روشی برای فرار از واقعیت است. پیسینگ داستان روان و مطلوب است؛ زیرا هر قسمت شما را در حالت تعلیق رها میکند یا راضی نگه میدارد. با توجه به اینکه این یک انیمهی مدرسهای با ژانر اسلایس-آف-لایف است، سریال سهم خوبی از درام، عاشقانه و انواع شوخیها را در خود جای داده است؛ شوخیهایی که باعث خنده یا گریه شما می شوند.
استودیوی کیوتو انیمیشن در به تصویر کشیدن پسزمینهها و مناظر، کار فوقالعادهای انجام داده است. به شکلی که وقتی دیدگاه داستان به ریکا یا فرد دیگری با سندروم چونینیبیو تغییر میکند، عملاً فراموش می کنید که در حال تماشای یک انیمه هستید. طراحی به کار رفته برای به تصویر کشیدن این قدرتهای خیالی، بهطور شگفتانگیزی بهتر از آثار هنریای به نظر میرسد که معمولاً در اکثر آثار فانتزی امروزی پیدا میکنید.
نکتهی جالب در مورد اوپنینگ های هر قسمت این است که در مقایسه با خود انیمه، فن سرویس بیشتری ارائه میدهد! در حالی که آهنگ ابتدایی بسیار پرانرژی و شاد است، آهنگ اندینگ به نظر خیلی تاریک و گوتیک هست. پیشزمینهی خوبی برای اینکه چطور سریال با حال و هوای شاد و خندهدار شروع میشود است؛ اما به تدریج جدیتر میشود.