روزی، کوتارو ساتوی 4 ساله برای سلام دادن به همسایهش، شین کارینو که یه نویسندهی مانگاست، به در خونهش میره و بهش یه بسته دستمال هدیه میکنه. در چشمای کارینو، کوتارو بچهی عجیبیه که به شدت مودبانه صحبت میکنه و به تنهایی تو خونه زندگی میکنه؛ و اولیا یا فامیلی دوروبرش نیست. ولی کوتارو به نظر نمیاد زیاد اهمیت بده، یا بخواد خیلی از بقیه کمک بگیره. کارینو که دلش برای وضعیت کوتارو میسوزه، تصمیم میگیره که تا حموم عمومی تعقیبش کنه و اونجا متوجه میشه که این بچه چندان تفاوتی باهاش نداره. کم کم، کارینو به همراه بقیه ساکنان اون کمپلکس آپارتمانی، به کوتارو و شیطنت هاش علاقهمند میشن. در همین حین، کوتارو متوجه میشه که یچیزی شبیه به خانواده بین این همسایههای خاصش پیدا کرده.
این انیمه، کوتارو تنها زندگی میکنه، ترکیبی از کمدی و درام هست که به مشکلات زندگی واقعی با نگاهی ساده، ولی صمیمانه میپردازه. این انیمه به روش نسبتا مستقیمی خودشو ارائه میده. طبیعتش قسمت محوره، یعنی هر قسمت اتفاق خاصی میفته و از داستان به داستان دیگه ای میره. یک داستان کلی هم داره که در این حین پیش میبره ولی تمرکز و پیام اصلی این سری، پرداختن به گذشتهی کوتارو، و روابط بین شخصیت ها و درسهای زندگیه که جزو جاذبههای اصلیش هست.
اولا، چیزی که باعث میشه سرو گردنی بالاتر از رقیباش باشه، روشیه که روابط رو به تصویر میکشه. شاید در نگاه اول خنده دار به نظر برسه که یه بچهی 4 ساله تنهایی زندگی کنه چه اتفاقات عجیب و خنده داری میتونه بیفته، ولی این انیمه فراتر از این میره و بالغانه به چنین مواردی میپردازه. و این کار رو بدون اینکه داستانو خیلی پیچیده یا فلسفی کنه، پیاده میکنه که قابل احترام و تمجیده. تعداد شخصیت های این سری به هیچ وجه کم نیستن، و به همهی این شخصیت ها، به خصوص کوتارو، پرداخته میشه و رشدش رو میشه در طول سری دید. و با اینکه بخش عظیمی از سری روی روابط کوتارو با بقیه تمرکز میکنه، روابط شخصیت های دیگه باهمدیگه هم به تصویر کشیده میشن و بیننده، ایدهای جامع از هرشخصیت داره. این انیمه، بر اساس اینکه چطور درسهای زندگی که میده رو دریافت میکنین، میتونه خوب یا بد باشه. با اینکه برخی باور دارن که آخر هر مشکل به نحوی که بچگانهس حل میشه، ولی این سادگی و قابل دسترسی بودن اصلی ترین هدف این سری هست و این موضوع با موفقیت ارائه میکنه.