با شروع مسابقه پیانو شوپن، کای ایچینوزه، شوهای آمیا و بسیاری از نوازندگان امیدوار دیگر از سراسر جهان تلاش میکنند تا به صدر برسند. هیچگاه اینقدر شرکت کنندگان زیاد نبوده اند و داوران در انتخاب برنده از میان انبوهی از پیانیستهای با استعداد بسیار سختگیر هستند. این رقابت آنقدر سخت است که حتی نوابغ مشهور نیز میتوانند به راحتی حذف شوند.
برخی برای پول بازی میکنند، برخی برای انجام وظیفه خود نسبت به خانوادههای خود و برخی دیگر برای شنیده شدن موسیقی خود بازی میکنند. با این حال، تنها کسی که میتواند به صدر برسد، کسی است که روح موسیقی فردریک شوپن را برای نسلهای آینده تجسم میکند.
فصل دوم این انیمه در واقع یک آرک تورنمنت است که در آن نوازندگان با استعداد در مسابقه بین المللی شوپن در لهستان با یکدیگر رقابت میکنند. این فصل یک گام قطعی نسبت به فصل اول بود و میتوان دید که انیمیشن بسیار طبیعی تر شده. با تماشای این انیمه عاشق کای (شخصیت اصلی) می شوید و حتی اگر آمیا (رقیب او) بیشتر اوقات آزاردهنده می شود، دیدن آرک رستگاری او بسیار لذت بخش است.
رابطه بین کای و آمیا کمی بیش از دوستی به تصویر کشیده می شود، اما دیدن توسعه آن جالب است. شخصیتهای دیگری نیز وجود دارند که توسعه یافتند و استفاده از دقیقههایی که پیانو نواخته میشد برای کاوش بیشتر برخی از داستانهای پسزمینه این شخصیتها بسیار هوشمندانه بود. علاوه بر این، فینال بسیار رضایتبخش بود، تا حدی که به معنای واقعی، این انیمه در دل مخاطب می نشیند.
موسیقی متن برای دوستداران موسیقی کلاسیک مناسب است. اما، زمانی که آنها از یک آهنگ به آهنگ دیگر در یک صحنه میپریدند، این کار به صورت یکپارچه انجام نمیشد. بنابراین بیننده تغییر را متوجه می شود و گاهی اوقات آزاردهنده است. انیمیشن نسبت به فصل اول بهبود هایی داشته اما هنوز آنقدرها هم خوب نیست.